KAYIP hikayesi 6 ve 7.Bolumler
Kayıp(6.bölüm)
Pr.Hambert ve Rudolf bilim adamlarının toplantısı için aceleyle Moskovaya geldiler.Moskovada hiç bir arkadaşları olmadığı için bir otelde iki ayrı oda tutdular.Toplantıdan bir gün önce şehri gezdiler.Soğuk bir kış havası hakimdi Moskovaya.
Sokaklardan birinde küçük çocuğuyla beraber neredeyse soğuktan donan fakir bir kadın gördüler.Küçük kız soğuktan titriyordu.Kıyafetleri eskiydi.Yırtık-yırtıkdı.Pr.Hambert çocukluğunu,annesiz-babasız geçirdiği zor günleri hatırladı.O da bir zamanlar sokaklarda soğuktan donuyordu.Küçük kızı ve annesini alıp,önce bir restorana götürdüler.Karınlarını doyurduktan sonra onlara yeni kıyafetler aldılar.Anne ve küçük kızı bir yurda yerleştirdiler.
Ondan sonra Moskovadakı bir huzurevine gitdiler.Bir kaç saat yaşlı insanlarla vakit geçirdiler.Yuri isimli yaşlı bir adam dikkatini çekti profesörün.Yuri sakin bir adamdı.Sanki kalbinde bir acı vardı.Pr.Hambert pencere kenarında oturan Yuriye yaklaştı.
Yuri:Şu kuşlara baksanıza!Nasılda sakin-sakin uçuyorlar.Başlarına geleceklerden habersizler.Bir gün bir avcının kurbanı olacaklar.Neden böyledir hayatın kanunu?Neden hep birilerinin yaşaması için birilerininde ölmesi gerek?
Pr.Hambert:Hayatda her canlının ömrü bir yere kadar.Bir gün her kes ölecek.
Yuri:winking:eki,niye o zaman siz "ölümsüzlük zımbırtısı" yapıyorsunuz?
Pr.Hambert:surprise: zımbırtı değil,ölümsüzlük iksiri!
Yuri:Ölümsüzlük diye bir şey yoktur Profesör!Biz-insanlar sadece mutlu ve dertsiz yaşayarak ömrümüzü biraz uzata biliriz.
Bu sözler uzun bir süre Pr.Hambertin kulaklarını çınlatdı.İnatçıydı profesör.Gitdiği yoldan geri dönmeyi asla düşünmüyordu.
Natalya ve şefi İvan çantadakı verici sayesinde onları takip ediyordular.Artık kendi ülkelerinde oldukları için rahat-rahat işlerini yapa bilirdiler.
İvan:winking:rofesör,artık yolun sonuna geldin!Natalya neredeler?
Natalya:Moskovada bir oteldeler.
İvan:Güzel!Artık işimize başlaya biliriz...
Kayıp(7.bölüm)
Pr.Hambert bilim adamlarının toplantısına katılmak için yola çıktı.Moskovada tipik dumanlı bir hava vardı.Bazı yerlerde dumandan yol gözükmüyordu.Taksici dumanlı yollara alışgan olduğu için hiç zorlanmıyordu.
Ajan Natalya profesörün yola çıktığı haberini verdi İvana.Sonra otele gitdi.Rudolf otelde Pr.Hambertin dönmesini bekliyordu.O uyurken,Natalya onun odasına girdi.Elleriyle Rudolfu okşamaya başladı.O ince ellerin verdiği rahatlıkla mışıl-mışıl uyuyordu Rudolf.Birinin kendisini okşadığını hiss edip gözlerini açdı.
Rudolf:Sen kimsin?Ne iÅŸin var bu odada?
Natalya:Boşver kim olduğumu!Gözlerini kapat ve kendini sessizliğe bırak.
Rudolf:winking:eki,güzel kız!
Rudolf karşısındakı güzelliğin esiri oldu ve gözlerini kapatdı.
İvanın adamları yolda Pr.Hambertin geçmesini bekliyordular.Hepsi kar maskeli ve silahlıydılar.Taksi yaklaşınca,hemen önünü kestiler.Profesör daha ne olduğunu anlamadan,siyah bir jipe bindirip kaçırdılar.Arabaya bindikden sonra profesör karşı çıkmaya çalışdı.Adamlar Pr.Hamberti bayıltdılar.
Moskovada gizemli,eski bir fabrika binasına getirdiler Pr.Hamberti.
Rudolf otelde Natalyayla tanışdı.Ama Natalya kendisini Lena isimli bir kadın olarak tanıtdı.Rudolf Natalyadan hoşlanmışdı.Natalyayı sıcak bir kahve içmeye götürdü.
Rudolf:Güzelliğinle beni büyüledin prenses!
Natalya:İltifat ediyorsunuz.Teşekkür ederim.Sizde iyi birine benziyorsunuz.Siz ne iş yapıyorsunuz?
Rudolf:Ben...benim Amerikada üç tane restoranım var.Bir şubede Moskovada açmayı düşünüyorum.
Natalya:surprise:surprise:o!Çok güzel!
Rudolf Natalyayla güzel vakit geçirirken,Pr.Hambert İvanın mekanında uyuyordu.Hükumet İvana önemli bir görev vermişdi.İvan bu görev için gerekirse Pr.Hamberti öldürecekti.
Yaklaşık yarım saat geçdikden sonra profesör uyandı.Gözlerini açtığında karşısında otomatik silahlı adamlar gördü.Arkasından bir adamın ona yaklaştığını hiss etdi.Kafasını dönderdi.Bu İvandı.İvan tabancasını Pr.Hambertin kafasına dayayıp konuşmaya başladı.
İvan:Lafı hiç uzatmayacağım profesör.Hükumetin senden istediği tek bir şey var:Türk devletlerine karşı savaşlarda kullanmak için büyük bir bomba yapmak.
Pr.Hambert:Ben hiç bir ülkenin kölesi değilim!Kendinize başka bir yardımcı bulun.Ben bomba yapamam.
İvan:Sen bilirsin profesör.Ya bu bombayı yaparsın,ya da ölürsün burada!...
Pr.Hambert ve Rudolf bilim adamlarının toplantısı için aceleyle Moskovaya geldiler.Moskovada hiç bir arkadaşları olmadığı için bir otelde iki ayrı oda tutdular.Toplantıdan bir gün önce şehri gezdiler.Soğuk bir kış havası hakimdi Moskovaya.
Sokaklardan birinde küçük çocuğuyla beraber neredeyse soğuktan donan fakir bir kadın gördüler.Küçük kız soğuktan titriyordu.Kıyafetleri eskiydi.Yırtık-yırtıkdı.Pr.Hambert çocukluğunu,annesiz-babasız geçirdiği zor günleri hatırladı.O da bir zamanlar sokaklarda soğuktan donuyordu.Küçük kızı ve annesini alıp,önce bir restorana götürdüler.Karınlarını doyurduktan sonra onlara yeni kıyafetler aldılar.Anne ve küçük kızı bir yurda yerleştirdiler.
Ondan sonra Moskovadakı bir huzurevine gitdiler.Bir kaç saat yaşlı insanlarla vakit geçirdiler.Yuri isimli yaşlı bir adam dikkatini çekti profesörün.Yuri sakin bir adamdı.Sanki kalbinde bir acı vardı.Pr.Hambert pencere kenarında oturan Yuriye yaklaştı.
Yuri:Şu kuşlara baksanıza!Nasılda sakin-sakin uçuyorlar.Başlarına geleceklerden habersizler.Bir gün bir avcının kurbanı olacaklar.Neden böyledir hayatın kanunu?Neden hep birilerinin yaşaması için birilerininde ölmesi gerek?
Pr.Hambert:Hayatda her canlının ömrü bir yere kadar.Bir gün her kes ölecek.
Yuri:winking:eki,niye o zaman siz "ölümsüzlük zımbırtısı" yapıyorsunuz?
Pr.Hambert:surprise: zımbırtı değil,ölümsüzlük iksiri!
Yuri:Ölümsüzlük diye bir şey yoktur Profesör!Biz-insanlar sadece mutlu ve dertsiz yaşayarak ömrümüzü biraz uzata biliriz.
Bu sözler uzun bir süre Pr.Hambertin kulaklarını çınlatdı.İnatçıydı profesör.Gitdiği yoldan geri dönmeyi asla düşünmüyordu.
Natalya ve şefi İvan çantadakı verici sayesinde onları takip ediyordular.Artık kendi ülkelerinde oldukları için rahat-rahat işlerini yapa bilirdiler.
İvan:winking:rofesör,artık yolun sonuna geldin!Natalya neredeler?
Natalya:Moskovada bir oteldeler.
İvan:Güzel!Artık işimize başlaya biliriz...
Kayıp(7.bölüm)
Pr.Hambert bilim adamlarının toplantısına katılmak için yola çıktı.Moskovada tipik dumanlı bir hava vardı.Bazı yerlerde dumandan yol gözükmüyordu.Taksici dumanlı yollara alışgan olduğu için hiç zorlanmıyordu.
Ajan Natalya profesörün yola çıktığı haberini verdi İvana.Sonra otele gitdi.Rudolf otelde Pr.Hambertin dönmesini bekliyordu.O uyurken,Natalya onun odasına girdi.Elleriyle Rudolfu okşamaya başladı.O ince ellerin verdiği rahatlıkla mışıl-mışıl uyuyordu Rudolf.Birinin kendisini okşadığını hiss edip gözlerini açdı.
Rudolf:Sen kimsin?Ne iÅŸin var bu odada?
Natalya:Boşver kim olduğumu!Gözlerini kapat ve kendini sessizliğe bırak.
Rudolf:winking:eki,güzel kız!
Rudolf karşısındakı güzelliğin esiri oldu ve gözlerini kapatdı.
İvanın adamları yolda Pr.Hambertin geçmesini bekliyordular.Hepsi kar maskeli ve silahlıydılar.Taksi yaklaşınca,hemen önünü kestiler.Profesör daha ne olduğunu anlamadan,siyah bir jipe bindirip kaçırdılar.Arabaya bindikden sonra profesör karşı çıkmaya çalışdı.Adamlar Pr.Hamberti bayıltdılar.
Moskovada gizemli,eski bir fabrika binasına getirdiler Pr.Hamberti.
Rudolf otelde Natalyayla tanışdı.Ama Natalya kendisini Lena isimli bir kadın olarak tanıtdı.Rudolf Natalyadan hoşlanmışdı.Natalyayı sıcak bir kahve içmeye götürdü.
Rudolf:Güzelliğinle beni büyüledin prenses!
Natalya:İltifat ediyorsunuz.Teşekkür ederim.Sizde iyi birine benziyorsunuz.Siz ne iş yapıyorsunuz?
Rudolf:Ben...benim Amerikada üç tane restoranım var.Bir şubede Moskovada açmayı düşünüyorum.
Natalya:surprise:surprise:o!Çok güzel!
Rudolf Natalyayla güzel vakit geçirirken,Pr.Hambert İvanın mekanında uyuyordu.Hükumet İvana önemli bir görev vermişdi.İvan bu görev için gerekirse Pr.Hamberti öldürecekti.
Yaklaşık yarım saat geçdikden sonra profesör uyandı.Gözlerini açtığında karşısında otomatik silahlı adamlar gördü.Arkasından bir adamın ona yaklaştığını hiss etdi.Kafasını dönderdi.Bu İvandı.İvan tabancasını Pr.Hambertin kafasına dayayıp konuşmaya başladı.
İvan:Lafı hiç uzatmayacağım profesör.Hükumetin senden istediği tek bir şey var:Türk devletlerine karşı savaşlarda kullanmak için büyük bir bomba yapmak.
Pr.Hambert:Ben hiç bir ülkenin kölesi değilim!Kendinize başka bir yardımcı bulun.Ben bomba yapamam.
İvan:Sen bilirsin profesör.Ya bu bombayı yaparsın,ya da ölürsün burada!...