kameradan gorusuyorduk. sanki gercekten yanımdaymış gibi kokusu burnuma geldi. oysa dunyanin bir ucunda minigim. bol bol oku,sakın okumayı unutma dedim. seni çok özledim dedi. bende ozledim dedim. menekse ayna aldin mi dedi. gittiginden beri cebimde duran menekse aynayi cikardim ve gosterdim. gelicem az kaldi sen aynayi sakla dedi. gozlerim doldu yine cigerim yandi. yutkunamadim. kamerayi kapatmak zorunda kaldim. cunku agladigimi gormesini istemiyordum. birdaha buraya gelemeyecegini bile bilmiyordu prensesim. buralar da bana dar geliyor artık. prensesim olmadan hic bir seyin tadi yok. herseyi bir kenara birakip yanina ucasim var. guclu olamiyorum artik. guclu olmak zorunda degilm pre Daha fazla oku

hafta sonlarımın gülücükleri kayıp artık. neşesi, koşuşturmacası yok. prensesimin kokusu yok artık.

özlem duygusuyla tutuştu yüreğim. minicik ellerini yine öpüp koklamak istiyorum. ona sürtük orospu diye hakaret eden bir adamla gitti. ne oyuncak görmek istiyorum. ne süpriz yumurta. kameradan bakmak ne kadar da zor o guzel yüzüne.

anne demesi yüregimi yakmısti. anne ne demek bilmiyordu bile. diz coküp, kendi küçük yüreği koca prensesin önünde. ona annesi olmadığımı anlatmıştım. güçlü durmak zorunda olan yüreğim tir tir titremisti. bütün zamanımı bana verdiği gülüşlere ayırdim yıllardır. ama ayrilik vakti geldi. kesti hayatımın biletini aç gözlü adam. beni bırakma dedi miniğim. egildim yine önüne. -seni bırakmak istemiyorum dedim. gözlerim doldu. boğazımda toplandı geriye kalan söyleyemediklerim. menekşe ayna alacaktin bana dedi. tutamazdım kendimi daha fazla sarıldım. saclarini topladim yuzunden. mis kokusunu belkide son kez içime çektim... şimdi geriye kalan veri Daha fazla oku